Ziekte van Addison

Ziekte van Addison bij de hond

Ziektes Hormonen 6671

De ziekte van Addison (ook wel Hypoadrenocorticisme) is een hormonale ziekte die goed te behandelen is. Het is meestal een auto-immuunziekte en komt vaker voor bij teven dan bij reuen.
De ziekte van Addison ontstaat doordat de bijnierschors onvoldoende functioneert en de eerste verschijnselen zijn mild en onduidelijk. Pas als de hond ernstig ziek is wordt de ziekte vaak pas vastgesteld. Indien de verschijnselen niet vroegtijdig worden onderkend dan kunnen honden overlijden aan deze ziekte. Echter met een goede behandeling dan kunnen honden net zo oud worden als gezonde soortgenoten.

De ziekte van Addison is een auto-immuun ziekte. Dit houdt in dat de afweercellen zich niet op vreemde indringers van het lichaam richten, maar op het lichaam zelf en vernietigen hierbij de bijnieren. Dit is een geleidelijk proces, maar onomkeerbaar en bij het vaststellen niet meer te genezen. De problemen worden pas zichtbaar als circa 85% - 90% van de bijnieren van de hond definitief verdwenen is. Hoewel de ziekte niet te genezen is, is deze wel goed te behandelen.

Elke hond kan de ziekte van Addisson krijgen, maar bij de volgende rassen lijkt sprake te zijn van erfelijke aandoeningen:

Ook komen bij de volgende rassen deze ziekte vaker voor:

Symptomen

Vaak is het zo dat honden met de ziekte van Addison vage (aspecifieke) klachten hebben, die ook prima kunnen passen bij andere ziektes. Indien de hond veel bloot gesteld wordt aan stress, dan kan dit leiden tot plotselinge verslechtering van de hond; de hond is al langere tijd te rustig en wordt plotseling heel ziek. Het tijdsbestek tussen de eerste symptomen en de plotselinge verslechtering kan variëren van 2 tot 52 weken.

De symptomen die in de eerste fase voor kunnen komen zijn:

Afvallen
Bloed bij braaksel of ontlasting
Braken of voedsel opgeven
Buikpijn
diarree
Dronkenmansgang (ataxie)
Epileptische aanvallen
Futloos, depressief
Instorten (shock)
Veel drinken en plassen
Slechte eetlust
Spiertrillingen
Spierzwakte
Vacht minder mooi

Indien de hond prednison-achtige medicijnen of een infuus heeft gekregen dan knapt de hond vaak snel weer op.

Diagnose

Middels het nemen van een bloedonderzoek wordt de diagnose ziekte van Addison vastgesteld:
- Het natrium is vaak laag en het kalium is vaak hoog.
- De nierwaarden zijn vaak (sterk) verhoogd.

Indien er een vermoeden is dat de hond de ziekte van Addison heeft wordt er een ACTH-stimulatietest gedaan. Bij deze test wordt twee maal bloed afgenomen met tussenpozen van 90 minuten. Na de eerste keer krijgt de hond een injectie met een synthetisch ACTH toegediend. Dan wordt in het bloed de cortisolwaarde bepaald. Wanneer deze waarde in beide bloedstalen lager is dan de referentiewaarden wordt de ziekte van Addison bevestigd. Normaal moet bij de tweede staal de cortisolwaarde hoger zijn na de stimulatie van de ACTH. ACTH is een hormoon wat geproduceerd wordt in de hypofyse (zit bij de hersenen) en de bijnierschors activeert om cortisol aan te maken.

Behandeling

Na het afnemen van bloed voor de ACTH stimulatietest kan gestart worden met twee hormonen:
-Cortison; -Fludrocortison of Zycortal (een injectiemiddel).
Mocht de hond ernstig ziek zijn dan worden vergelijkbare hormonen middels een injectie gegeven.

Behandeling met pillen Voor de rest van zijn leven zal de hond twee keer per dag tabletten moeten slikken. Indien dit niet mogelijk is door bijvoorbeeld braken, dan zullen deze medicijnen middels een injectie gegeven moeten worden.

Behandeling met Zycortal Zycortal is een vervanger van fludrocortison en dit is een injectie die gemiddeld eens in de 38 dagen moet worden gegeven. Naast deze injectie dient de hond nog steeds twee maal daags cortison of prednisolon te krijgen.

Stress en de ziekte van Addison
Honden met de ziekte van Addison kunnen slecht herstellen van stress. Als je weet dat de hond in een stressvolle situatie komt (vuurwerk, bezoek dierenarts) moeten de pillen cortison soms tijdelijk worden verhoogd.