Von Willebrand

Von Willebrand bij de hond

Ziektes Immuunziektes 9241

Bij de ziekte van Von Willebrand (wat een erfelijke ziekte is) is er te weinig vWf (von Willebrand factor) of werkt het vWf niet goed. Met als gevolg dat het bloedstollingssysteem van de hond minder goed werkt. Door het tekort aan het normale eiwit vindt er een slechte bloedstolling plaats.

Symptomen

Afhankelijk van de mate van de ziekte heeft het dier last van lichte tot zware bloedingen. Na een operatie kan een hond bijvoorbeeld langer nabloeden, bij de loopsheid van een teef kan er meer dan normaal bloedverlies optreden, of de hond kan last krijgen van bloedneuzen.

Diagnose

De diagnose van Von Willebrand ziekte wordt gesteld aan de hand van de symptomen en verschijnselen. Tevens zal er een bloedonderzoek plaats gaan vinden.

Behandeling

De Von Willebrand ziekte is niet te genezen. Wel zijn er behandelingen en medicijnen mogelijk bij stollingsproblemen. Enkele voorbeelden van behandelingen of medicatie die toegepast kunnen worden zijn:

Indien er sprake is van een wond, zal deze dicht gebrand moeten worden
Indien er sprake is van een wond zal deze afgebonden of afgekneld moeten worden
Het toediening van DDAVP (Deze laat het Vwf die in de vaatwanden zijn opgeslagen vrijkomen
Indien en sprake is van slijmvliesbloedingen zal Antifribinolytica toegediend kunnen worden
Het toediening van stollingsfactoren
In hele extreme gevallen zal een bloedtransfusie nodig zijn

Prognose

zie behandeling

Preventie

Aangezien het een erfelijke aandoening is, zou er wat aan te doen zijn. Met een DNA-test is het in theorie mogelijk om de Von Willebrand ziekte op termijn helemaal uit te bannen. Er kleeft echter een hele grote maar aan vast, namelijk overselectie. Indien er namelijk teveel honden uitgesloten worden van de fok, ontstaan er weer andere problemen, zoals bijvoorbeeld een gebrek aan diversiteit van genen.