Weimaraner

Ik wil toch even iets vermelden, Weimaraner is een jachthond, heeft heel veel ruimte nodig, dus NIET voor flatje, maar grote tuin, best wonen in de natuur. Verder eerste 2-3 jaren zeer actief, ze kunnen niet stil zitten, dus veel tijd investeren met deze hond. Als ze ouder zijn is het een geweldige hond, ze zijn ook veel rustiger

Mijn lieve Weimaraner Louise is nu 3,5 jaar oud. Ze leeft samen met mij en haar 2 katten vrienden in een heel klein huisje. Ik ga minimaal 2 keer per dag een uur wandelen en dit heeft voor haar allen maar zin als ze los loopt. Dan kan ze rennen snuffelen zwemmen naar behoefte. Aan de lijn loopt ze geweldig maar kan ze haar energie echt niet kwijt. Als je haar dit kunt bieden is ze in huis super relaxed. Kun je hier geen tijd voor vrijmaken zou het kunnen dat ze ongewenst gedrag gaan vertonen. Ze is een heerlijke knuffel hond en ze vindt het heerlijk als ik een dekentje over haar heen leg. Ze begint dan te knorren van genot. Het vervelende aan haar is dat ze troep eet tijdens de wandeling zoals poep en kadavers die ze met die superneus natuurlijk gemakkelijk kan vinden. Voed een weim niet op met harde hand dit kan de band met je hond echt beschadigen. Dit heb ik gezien tijdens de jachttraining. Consequent zijn is het belangrijkste. Als je een weimaraner in huis neemt is dit levenslang duidelijk zijn. Het zijn vaak klimmers die ieder zwak moment van de baas benutten om een treetje hoger te komen. Toch is het in mijn ervaring een heerlijke gezinshond die met kinderen, katten en andere honden super overweg kan. Een super meid mijn loesje

Wij hebben zelf ook een weimaraner en ze worden echt wel wat rustiger als ze ouder worden. Wij merkten verschil toen hij 3 jaar oud was maar pas bij 6 jaar oud, was veel "gekkigheid" eruit. We hebben er nu een heel erg fijne hond aan. Veel met hem getraind hoor de eerste 3 jaren. Nu is het een vriend voor het leven!

Onze weimaraner is 15 maanden oud, een teefje. Zeer eigenzinnig en luistert soms héél goed en andere momenten helemaal niet. Hoop dat er beterschap in komt, zaken kapot bijten doet ze nagenoeg niet, enkel de laatste weken moeten de dekbedovertrekken & kussens eraan geloven als ze kans krijgt. Onze drie katten die quasi gelijk met haar in huis kwamen kan ze goed verdragen, ééntje is zelfs haar beste vriend en mag altijd bij haar liggen. Kan er nog iemand tips geven of de hond inderdaad met een tweetal jaar rustiger zal worden qua luistergedrag ?

Ik heb een weimaraner van 6 jaar. Zou graag een riem kopendie niet aan de hals is. is een Julius K een goeie riem ? Iemand ervaring hier mee?

Wij hebben een Weimaraner (teef) van meer dan 16 jaar oud. Wie overtreft ons?

Inmiddels 2 wkn de pup in huis en het gaat ontzettend goed, zeer leergierig en intelligent, kent al enkele commando's en zit vol energie . Prachtige hond .

Ik wou dat ze konden praten, fantastische dieren

Nog een week wachten en dan gaan we onze weimaraner pup ophalen. We zijn erg benieuwd hoe het allemaal gaat verlopen, enige ervaring met opvoeden met honden maar weer een nieuwe uitdaging.

Wij hebben sinds 2 weken n Weimaraner pup. Hij is nu ruim 10 weken oud. We hebben alleen t probleem dat hij elke nacht in zn mand/bench plast. Vanaf 20.00 drinkt hij niet meer. Laatste rondje lopen is om 2 uur 's nachts en de volgende rond 6.30. Hij vindt het heerlijk om in zn bench te liggen. Piept ook niet als wij slapen gaan. Weet iemand hoe we hem dit af kunnen leren?

Mijn dochter heeft een Weimaraner van 15 mnd oud. Hoe komt het dat hij alles vreet wat los en vast zit ,van poep tot plastic handschoenen. Ze wordt er wanhopig van en hij draagt nu een muilkorf wat natuurlijk ook zielig is. Vooral in het bos als hij loopt te rennen,dan zie je niet wat hij allemaal te pakken krijgt en op eet. Ik heb hem een paar keer gehad om op hem te passen,het is een schat van een hond. is hier een oplossing voor?

Ik was op zoek naar informatie over de weimarander omdat ons gezin een eerste en later tweede pup in het gezin opnam van een kruising golden retriever weimarander.de pups zijn nu vijf maanden oud .broer en zus .ze hebben het uiterlijk van de weimarander maar in het zwart volkedig .en de meeste karaktereigenschappen ook.alleen kunnen deze met de huiskatten wel om .ondanks mijn goede pogingen tot socialisatie stellen de pups zich waaks en afstandelijk op naar al wat vreemd is.het teefje is meer indrukken gewend.het broertje werd niet gesovialiseerd en is nog maar twee weken bij ons.we maken dagelijks lange eandelingen .ze kunnen daarbij heerlijk loslopen.vanwege de socialisatie hebben we ons ingeschreven in een hondenschool.ze zijn beiden bijna zindelijk.ook s nachts .het reutje heeft geen vertrouwen in mannen .buiten de persoon die ze in mijn partner herkennen en die bij de roedel hoort.tips steeds welkom!wij waren op zoek naar een pup golden retriever.maar hebben door omstandigheden gekozen de kruising in huis te nemen .we kenden de karakter eigenschappen van de weimarander niet .maar we zijn blij dat de pups deze van papa erfden.ze zijn geweldig .

Onze weimaraner is nu 2jaar , en als ik zo de verhalen lees is het allemaal heel herkenbaar. Ze is leuk , lief ,ondeugend , energiek ,luistert over het algemeen goed , ze is mooi, ze kan zo lekker tevreden knorren, kortom ,we zijn er helemaal aan verknocht,Er zijn uiteraard ook wel minpuntjes , je kunt niets van etenswaren op aanrecht of tafel laten staan , want dat heeft ze te pakken , dat krijgen we ze niet afgeleerd , voor de rest geweldig

Ik heb bijna 13 jaar een Weimaraner gehad. Het was mijn eerste en zal ook mijn laatste hond zijn want hij is namelijk onvervangbaar. Hij is een jaar geleden overleden maar was in perfecte conditie. Hij kreeg ineens neuskanker en toen ging het heel snel, Wat ik wil zeggen over een Weimaraner is het volgende: bezint eer gij begint want dit is een heel bijzonder ras. Allereerst zijn ze bijzonder lief, loyaal en energiek. Je kunt dit dier alleen gelukkig maken als je er veel mee gaat wandelen en hem de ruimte geeft om hem zijn energie te kunnen ontladen. Dit is dus niet 2x per dag een half uurtje een ommetje maken want dat is beslist niet genoeg mijns inziens. Ik heb een gezin met drie kinderen en werk full time maar stond wel iedere ochtend om 6 uur op om voor dat de dag begon al een uur met mijn Weimaraner te wandelen. S'avonds gebeurde dat nog een keer en in het weekend ging ik uren met hem het bos in. Hij had dan ook een perecte conditie..2 maanden voor ik hem moest laten inslapen liep hij nog met gemak 40 km op een dag en toen was echt al 12,5 jaar oud. Mijn hond heeft een prachtig leven gehad en daarom was hij in huis lief voor groot en klein en kon zeer goed met onze 2 katten overweg (siamezen) die hem eigenlijk nog de baas waren ook. Ik zie dat Weimaraners te vaak worden aangeschaft door jonge gezinnen omdat ze hem zo mooi vinden. Doe het niet als je niet met hem erop uit gaat en realiseer je dat wanneer ze hun energie niet kwijt kunnen ze onzeker en zelfs vervelend kunnen zijn. Ik was lid van de verening Weimarse Staande hond en zij hebben genoeg honden die in de herplaatsing zitten omdat het karakter van dit supermooie ras onderschat word.

goede avond P siebers schreef op 14 oktober 2014 | 16:46 uur: Hallo Wim Is de pup nog aanwezig nee de pup is inmiddels weg

Hallo Wim Is de pup nog aanwezig

Ik heb een Weimaraner pup (teefje) van 5 mnd Helaas ben ik door omstandigheden genoodzaakt om voor haar een ander tehuis te zoeken Ik kan haar niet meer bieden wat ze nodig heeft en dat is niet fijn Weet iemand een goed nieuw adres voor haar?

Heb 13 eneen halfjaar een schat van een Weim gehad .Ik had 2 katten en dat ging prima.ze vond het niet leuk als ik weg moest,deed het wel maar bleef nooit langer als 4uur weg.We gingen veel naar het park en bos en ik liep veel met haar.in de zomer ging ze elke dag zwemmen.Het is een hond die je veel beweging moet geven ,kom je dan thuis heb je er geen kind aan. Helaas is ze overleden . Ik mis haar nog elke dag het is al 3jaar geleden. Een fijne trouwe kameraad.

Je kunt een Weimaraners kopen bij een fokker dat kun je gewoon op internet zoeken waar der eentje bij jou in de beurt is

Sinds kort pas ik op een Weimaraner in. De hond is met zijn baas mee verhuisd vanuit Frankrijk naar een dubbel bovenhuis in Amsterdam. Buiten gaat het prima, hij luistert goed, trekt zelfs niet aan de riem. Binnen is het een ander verhaal. Toen de baas erbij was na het uitlaten (binnen) hapte hij onverwachts naar mijn been. De keer ervoor zat er een schilder in de gang, toen we binnenkwamen en beet hij de schilder in z'n arm (beide keren waar de baas bij was) Nu ben ik onzeker, terwijl het baasje graag wil dat ik bijv. een hele dag oppas bij hem thuis. Is dit ras vooral dominant in eigen huis? Beschermend naar z'n baas? Toen ik een uur met hem alleen was begon hij vreselijk te janken. Toen ik opstond om naar hem toe te gaan, draaide hij op zo'n manier z'n kop naar me om, dat ik maar besloot om weer te gaan zitten... Weet iemand raad? Want de baas is erg blij met me, het uitlaten gaat prima en verder is de Weimaraner een lieve hond!

Dat over die katten is niet altijd waar, bij ons in elk geval niet. Onze weimaraner heeft jaren samen met katten geleefd. De katten deden in het begin moeilijk en onze weimaraner had het geduld om beetje bij beetje toenadering te zoeken. Dit is dan uiteindelijk gelukt. Ze heeft zich ook eens ontfermd over een kitten die bij ons kwam aanwaaien. Ze legde zich als een moeder neer en die kitten begon prompt van haar tepels te drinken, ook al kwam daar niets uit. Onze Mika was dan ook een hond uit de duizend!

wij zijn een gezin uit Noord Brabant en zouden willen weten waar we de weimaranar puppies kunnen kopen

Weimpies kunnen zeer goed met katten overweg zolang het hun eigen katten zijn. Ik ben momenteel gezegend met twee Weimaraners en twee katten. En zolang het donker is lopen de katten met de ochtend- en nachtwandeling hele stukken gezellig mee.

Het zinnetje dat een weimaraner niet met katten overweg kan, mag best geschrapt worden. Ik ken meerdere voorbeelden van mensen die zowel katten als een weimaraner hebben en waar dat geen enkel probleem is. Alles staat en valt met goede opvoeding en socialisatie.