Anatolische herder (Kangal)

Rasbeschrijving van de Anatolische herder (Kangal)

De Anatolische herder (Kangal) werd gefokt om als bewaker te dienen voor zowel de goederen als het vee. Dit ras staat er bekend om dat ze zelfstandig zeer goed beslissen kunnen nemen, alsmede door hun vermogen om moeilijke klimaten te weerstaan. Dit laatste was noodzakelijk vanwege het nomadische leven van eigenaren. Dit oude ras wordt beschouwd als het nationale embleem van Turkije.

Karakter van een Anatolische herder (Kangal)

De Anatolische herder is groot en zwaar. Dit ras bezit een groot uithoudingsvermogen en is zeer wendbaar. Ze zijn zelfverzekerd, betrouwbaar, trots en hardwerkend. Een majestueus en nobel ras. De veelzijdigheid van de Anatolische Herders stelt hen in staat te voldoen aan hun plichten als metgezel, als beschermer van familie en erf en als showhond.

Temperament van een Anatolische herder (Kangal)

Een trouwe, diep toegewijd en intelligent ras. De Anatolische herder is rustig, aanhankelijk en dapper. Ze zijn bezitterig en beschermend tegenover hun familie, huis en territorium. Zij kunnen over het algemeen goed opschieten met honden en andere huisdieren bij wie ze zijn opgegroeid. Bij vreemden zijn ze op hun hoede en achterdochtig. Dit ras heeft de neiging om langdurig luid te blaffen. De Anatolische herder kan koppig zijn en dominant. Ze worden niet aanbevolen aan de sedentaire, apathische of onervaren hondenbezitter.

Verzorging van een Anatolische herder (Kangal)

De Anatolische herder moet een keer per week geborsteld worden. Helemaal tijdens de zware rui. Wassen mag alleen worden gedaan als het absoluut noodzakelijk. Dit ras is zeer gevoelig voor vlooien, teken, en vliegenbeten. Zij kunnen ook aanleg hebben tot heupdysplasie.

Vacht van een Anatolische herder (Kangal)

De Anatolische herder komt voor met twee soorten vacht: de korte variant en de ruwe variant. De korte vacht is ongeveer een centimeter in lengte, de ruwe vacht is ongeveer vier centimeter in lengte. De haren in de hals zijn langer en dikker dan de haren op het lichaam en deze hebben een dubbele vacht. De ondervacht hiervan is dik.

Trainen en opvoeden van een Anatolische herder (Kangal)

Dit ras heeft vroege socialisatie nodig en gehoorzaamheidstrainingen. Ze zullen niet reageren op hardheid of hardhandige methoden. De training moet worden gegeven met respect, stevigheid, eerlijkheid, geduld, consistentie en liefde. De Anatolische herder heeft een dominante eigenaar nodig.

Activiteit en bewegen van een Anatolische herder (Kangal)

De Anatolische herder heeft behoefte aan een buitensporige hoeveelheid lichaamsbeweging en gedijt op het krijgen van werk. Dit ras wordt niet aanbevolen voor het appartement, flat of woning in de stad. Ze doen het best in een landelijke omgeving waar ze kunnen ravotten en rondlopen, of in een huis met een grote tuin.

Kenmerken van een Anatolische herder (Kangal)

• Rasgroep: Pinschers, Schnauzers, Molossers en Sennenhonden
• Leeftijd:12 - 15 jaar

• Schofthoogte: Reu 74-81 cm, Teef 71-79 cm
• Gewicht: Reu 50-65kg, Teef 40-55kg