Discus hernia

Discus hernia bij de hond

Ziektes Zenuwstelsel 9671

Het wervelkolom bestaat uit wervels en tussen deze wervels zit een tussenwervelschijf. Deze bevat een kraakbenige ring met in het centrum een dikke viskeuze kern. Als deze kern door de kraakbenige ring naar buiten puilt, spreekt men van een discus hernia. Deze substantie drukt dan op het ruggenmerg. Het is een vaak voorkomend probleem bij 1 hondenras in het bijzonder: de teckel. Bij andere rassen kan het ook voorkomen.

Symptomen

De symptomen zijn afhankelijk van de mate van druk op het ruggenmerg en de plek van de uitstulping. Als er geen druk is op de ruggenmerg zijn er geen tekens. Bij matige of lichte ontstaat pijn in de rug of nek die zeer erg kan zijn. De hond zal bijna niet willen stappen omdat dit de pijn verergert.
Als de tussenwervelschijf harder gaat drukken op het merg dan kunnen er ook zenuwen uitvallen: De streek kan een verminderd gevoel geven. In heftigere gevallen kan er ook verlamming of spierzwakte optreden. De sluitspier en blaas kunnen ook aangetast worden, waardoor de hond incontinent kan worden.

Diagnose

Het onderzoek en de symptomen zullen vaak al een duidelijke aanwijzing geven dat het een hernia is. Vaak zal men dit nog willen bevestigen omdat er nog andere aandoeningen zijn die dergelijke symptomen kunnen geven. Contrastradiografie en radiografie zullen dan nodig zijn.

Behandeling

Het enige wat helpt is rust! Vaak zal er 6 weken platte rust voorgeschreven worden. Niet spelen, niet rennen en niet op de achterste poten staan in deze periode. Vaak moet de hond opgesloten worden in een bench. De rustperiode kan aangevuld worden met pijnstillers en ontzwellende medicatie. Extremere gevallen moet chirurgisch behandeld worden.

Prognose

De prognose varieert van positief tot negatief. Dit hangt af van de ernst van de hernia, de evolutie en hoe op de therapie wordt gereageerd. Vaak hersteld de hond, hoewel de pijn in de rug of nek vaak terugkomt. Op dezelfde plaats of ergens anders.