Cauda Equina Syndroom
Cauda Equina Syndroom bij de hond
De Cauda Equina is het laatste stukje ruggenmerg. Het wordt zo genoemd omdat de achterste zenuwen uitwaaieren en daarom lijken op de staart van een paard (cauda equina in het Latijn). Bij de hond ligt de Cauda Equina ter hoogte van de lendenwervels (de lumbale wervels) en het heiligbeen (het sacrum).
Bij een Cauda Equina Syndroom of Lumbosacrale Stenose wordt er druk uitgeoefend op dit deel van het ruggenmerg. Deze druk kan diverse oorzaken hebben. De oorzaak die het vaakst voorkomt is een uitpuilende tussenwervelschijf (hernia).
Andere oorzaken zijn: - ontsteking van de tussenwervelschijf
- tumoren
- aangeboren misvormingen of botwoekeringen ter hoogte van het wervelgewricht tussen de laatste lendenwervel en het heiligbeen (dit is de echte Degeneratieve Lumbosacrale Stenose)
Het merendeel van de gevallen van Cauda Equina syndroom wordt gezien bij Duitse herders en ook Labradors zijn vaker aangetast dan andere honden.
Als de honden een leeftijd van 5 jaar bereiken dan begint zich deze ziekte te uiten.
Symptomen
Door de druk op het ruggenmerg zal het beginnen met een stekende pijn zijn. Deze pijn kan zomaar ineens optreden, bijvoorbeeld tijdens een activiteit. De honden zullen niet meer de trap op willen lopen, rennen, zitten of springen omdat deze bewegingen pijn uitlokken.
Als de druk groter wordt, zullen zenuwen hun functie verliezen. De achterpoten worden dan zwak. Soms kan een veranderd gevoel van de achterhand optreden. Honden kunnen dan likken of bijten aan de achterhand.
Zelden ziet men ook incontinentie
Diagnose
De diagnose kan soms erg moeilijk zijn. De symptomen kunnen namelijk erg op andere aandoeningen lijken. Denk aan heupdysplasie .Vrij opvallend is de heftige en scherpe pijn die uitgelokt kan worden door druk te geven ter hoogte van de lumbosacrale overgang. Meestal zijn er meer onderzoeken nodig om de diagnose van een Cauda Equina syndroom te kunnen stellen. Radiografieën met contrast geven vaak - maar niet altijd - uitsluitsel
Behandeling
Niet te erge gevallen kunnen soms met ontzwellende en ontstekingsremmende medicatie behandeld worden, maar de behandeling van een Cauda Equina syndroom bestaat meestal uit een operatie. Tijdens de operatie zal men de druk op de zenuwen wegnemen door de opening waar ze door moeten te vergroten
Prognose
De prognose van Cauda Equina syndroom is redelijk goed, indien de hond goed op behandeling reageert. Sommige honden kunnen met medicatie behandeld worden, maar meestal is operatief ingrijpen nodig. Als men niet opereert, dan zal de hond altijd last blijven hebben en kunnen de symptomen verergeren.
Preventie
Cauda Equina syndroom wordt vaak gezien bij bepaalde rassen, vooral bij de Duitse herder. De ziekte heeft dan ook een erfelijke achtergrond. Fokken met honden of families waar de ziekte vaak in voorkomt is dan ook af te raden.